คำกะเลิกสองคำกะลา
เว้าใส่หน้าตอนหมู่หลายๆ
จังแม่นบ่คึดว่ากันสิอาย
เจ้าคือใจร้ายแท้เด้คนงาม
อ้ายกะว่าแม่นเฮ็ดตัวดี
เจ็บกี่ทีก็ยังเฮ็ดนำ
แต่เจ้ากะพยายาม
ให้อ้ายพ้นทาง
ถืกเจ้าซังปานแมงบ้งกือ
เฮ็ดบ่คือแท้น้อน้องนาง
เบิดฮักแล้วฮู้อยู่ว่าซัง
จั๊กเป็นหยัง จังทนอยู่หม่องเก่า
กะย้อนมันฮัก
มันฮักแต่เจ้า ฮู้บ่
ไผมาเว้าต่อ กะบ่คึดมักคือเจ้า
เจ็บก็ยังสิฮัก อกหักกะยังสิทน
เป็นคน ผู้เก่า
ตายแล้วเกิดใหม่กี่คราว
สิยังฮักเจ้าผู้เดียว
คำก็ปล่อยสองคำก็ป๋า
เว้าป่านว่าอ้ายเป็นร้านปะยาง
มีผู้ใหม่อยากให้พ้นทาง
อยากควงแขนย่างกับเขาเพียวๆ
เกิบคู่เก่าฮ้างแล้วเบิดค่า
ได้ใหม่มาโยนเข้าป่าลูกเดียว
คือน้ำถืกปั้นข้าวเหนียว
ยามคนฮักจาง
ถืกเจ้าซังปานแมงบ้งกือ
เฮ็ดบ่คือแท้น้อน้องนาง
เบิดฮักแล้วฮู้อยู่ว่าซัง
จั๊กเป็นหยัง จังทนอยู่หม่องเก่า
ก็ย้อนมันฮัก มันฮักแต่เจ้าฮู้บ่
ไผมาเว้าต่อ ก็บ่คึดมักคือเจ้า
เจ็บก็ยังสิฮัก อกหักกะยังสิทน
เป็นคนผู้เก่า
ตายแล้วเกิดใหม่กี่คราว
สิยังฮักเจ้าผู้เดียว
คำก็ปล่อยสองคำก็ป๋า
เว้าป่านว่าอ้ายเป็นร้านปะยาง
มีผู้ใหม่อยากให้พ้นทาง
อยากควงแขนย่างกับเขาเพียวๆ
เกิบคู่เก่าฮ้างแล้วเบิดค่า
ได้ใหม่มาโยนเข้าป่าลูกเดียว
คือน้ำถืกปั้นข้าวเหนียว ยามคนฮักจาง
คือน้ำถืกปั้นข้าวเหนียว ยามคนฮักจาง